Thursday, November 29, 2012

រូបភាពប្លែកៗ នៅកម្ពុជា



ធ្លាខាងក្នុងជាន់ទី១ នៃវិទ្យាស្ថានពុទ្ធសាសនបណ្ឌិត្យ


វិទ្យាស្ថានពុទ្ធសាសនបណ្ឌិត មើលពីក្រៅ ជ្រុងខាងជើង


ថ្ងៃលិច មួយក្នលែង នៅទន្លេបាសាក់ ថតពីត្រើយខាងកើតទៅ


រូបភាពថ្មីៗ

ប្រលោមលោកប្រវត្តិសាស្រ្ត រឿងបេះដូងវីរជន
Add caption
នេះជាអាហារពេលព្រឹក និងកាហ្វេទឹកដោះគោក្តៅ

 ព្រះឆាយាលក្ខណ៍ អនុស្សាវរីយ៍ សម្តេចឪ និង រូបសម្តេចជាស៊ីម និងសម្តេចហ៊ុន នៅពុទ្ធសាសនបណ្ឌិត្យ ។
 វិមានឯករាជ្យ មើលពីមាត់ទន្លេ មុខកាស៊ីណូ ណាហ្គា

ទស្សនាវីដេអូ កម្សាន្តភ្នែក ថាតើស្រ្តីខ្មែរបច្ចុប្បន្ន មានលក្ខណៈដូចម្តេច?។

ទស្សនារូបភាព ប្លែៗកម្សាន្តលេង










Wednesday, November 28, 2012

សម្តេច ហ៊ុន សែន បញ្ជាក់​ឡើងវិញ​ពី​ការ​សច្ចាប្រណិធាន រក្សា​ការពារ​របបរាជានិយម​



សម្តេច ហ៊ុន សែន បញ្ជាក់​ឡើងវិញ​ពី​ការ​សច្ចាប្រណិធាន រក្សា​ការពារ​របបរាជានិយម​

ភ្នំពេញ: ក្នុង​ពិធី​ចែក​ប័ណ្ណកម្មសិទ្ធិ​ដីធ្លី ដល់​ប្រជាពលរដ្ឋ នៅ​ខេត្ត​កំពង់ឆ្នាំង នា​ព្រឹក​ថ្ងៃ​សៅរ៍ ទី​២៧ ខែតុលា ឆ្នាំ​២០១២ សម្តេចនាយក​រដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន បាន​ប្រកាស​ជា​សាធារណៈ​អំពី​ការ​សច្ចាប្រណិធាន​របស់​សម្តេច ចំពោះ​ព្រះ​បរម​សព​ព្រះមហាវីរក្សត្រ នៅ​ទីក្រុង​ប៉េកាំង អំពី​ការ​ប្តេជ្ញា​រក្សា​ការពារ​របបរាជានិយម និង​ព្រះរាជបល្ល័ង្គ​។

សម្តេចនាយក​រដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន បានលើក​ឡើង​ពី​ការចាក់​ផ្សព្វផ្សាយ​តាម​ទូរទស្សន៍ ដែល​សម្តេច បាន​ធ្វើ​សច្ចាប្រណិធាន ចំពោះ​ព្រះ​ភ​ក្ត្រ និង​ព្រះ​ដួង​វិញ្ញាណក្ខន្ធ​របស់​ព្រះមហាវីរក្សត្រ​របស់​យើង ចំពោះ​ការបេ្តជ្ញា​រក្សា​ការពា​ររបប​រាជា​និយ​ម ការពារ​ព្រះមហាក្សត្រ ការពារ​សម្តេច ម៉ែ និង​ព្រះរាជបល្ល័ង្គ​។​

សម្តេច ហ៊ុន សែន បាន​មានប្រសាសន៍​នៅ​ព្រឹក​ថ្ងៃ​សៅរ៍​នេះ​ថា "​ខ្ញុំ​មិន​គិតថា គេ​ថត​បាន ( នូវ​ការ​សច្ចាប្រណិធាន​របស់​សម្តេច ) នោះទេ​។ ក៏​ប៉ុន្តែ​នេះ ជា​រឿង​ពិត​មួយ ហើយ​ខ្ញុំ​មានការ​សោកសៅ​ណាស់ ដោយសារ​ពី ២១ ឆ្នាំមុន ( ឆ្នាំ​១៩៩១ ) ខ្ញុំ និង​ភរិយា បាន​ទៅ​ដង្ហែ​ព្រះអង្គ ពី​ប៉េកាំង​មក​។ ២១ ឆ្នាំក្រោយ នៅក្នុង​ថេរវេលា មិន​ខុស​គ្នា​ប៉ុន្មាន​ទេ ខ្ញុំ​ទៅ​ដង្ហែ​សាជាថ្មី​ម្តងទៀត ប៉ុន្តែ​លើក​នេះ គឺ​ខុស​ប្លែក​គ្នា​។ ស្ថានភាព​នឹង​ហើយ ដែល​ជា​ទុក្ខសោក​របស់ខ្ញុំ នៅ​ថ្ងៃ​ដែល​ខ្ញុំ​... កាលពី​ឆ្នាំ​១៩៩១ ខ្ញុំ និង​ភរិយា​ខ្ញុំ ដង្ហែ​សម្តេចឪ និង​សម្តេចម៉ែ មក​ទាំង​គូ​... ប៉ុន្តែ​២១​ឆ្នាំក្រោយ ទិដ្ឋភាព​ផ្សេង​គ្នា ខ្ញុំ​ទៅ​ដង្ហែ​មក​ដែរ តែ​ខ្ញុំ​ទៅ​បាន​តែ​ម្នាក់ ហើយ​ក៏​ដង្ហែ​បាន​តែ​ហ្លួង​ម៉ែ ឯ​សម្តេច​ឪ គឺ​ស្ថិតក្នុង​ស្ថានភាព​មួយ​ផ្សេង​..."​។​

ជាមួយនឹង​ការ​រម្លឹក​ ឡើងវិញ​នូវ​គុណូបក្ការៈ និង​អនុស្សាវរីយ៍​លាយឡំ​នឹង​ទុក្ខសោក​ចំពោះ​ព្រះមហាវីរក្សត្រ សម្តេចព្រះ នរោត្តម សីហនុ នៅ​ព្រឹក​មិញ សម្តេចនាយក​រដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន ក៏​បាន​មានប្រសាសន៍​គូសបញ្ជាក់ថា "...​រាជានិយម នៅ​កម្ពុជា រឹង​ប៉ឹង​។ ព្រះមហាក្សត្រ កំពុង​គ្រងរាជ្យ បន្ថែម​ទៅ​ដោយ យើង​មាន​ព្រះ​មាតា​ជាតិ​មួយ​ទៀត នៅ​ជាប់​ជាមួយ​យើង​។ អីចឹង​ដំណាក់កាល​របស់​យើង អាច​បញ្ជាក់​ជូន​បាន​ថា យើង​មិន​មាន​វិបត្តិ​រាជបល្ល័ង្គ​នោះទេ ដោយ សារតែ​អតីតព្រះមហាក្សត្រ ដែល​បាន​សោយ​ទិវង្គត ដោយ​មាន​ការផ្ទេរ​រាជសម្បត្តិ តាមរយៈ​នៃ​ក្រុមប្រឹក្សារាជសម្បត្តិ អស់​រយៈពេល ៦ ឆ្នាំ រួចមកហើយ​"​។​

ជាមួយ​នឹង​សេចក្តីប្រកាស​ដូច្នេះ សម្តេចនាយក​រដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន ក៏បាន​គូសបញ្ជាក់​បន្ថែម ថា "​រាជានិយម រឹង​ប៉ឹង ហើយ​យើង​បន្ត​ថែរក្សា​ទាំងអស់គ្នា​។ ជា​របស់​ទាំង​អស់គ្នា​។ មិនមែន​ជា​របស់​នរ​ណាមួយ​ទេ​។ រាជានិយម គឺជា​របស់​រួម របស់​ជាតិ​"​។​

មុននឹង​ប្រកាស​ដូច្នេះសម្តេចនាយក​រដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន នៅ​ព្រឹក​មិញក៏បាន​លើកឡើង​យ៉ាង ច្រើន អំពី​ការ​បន្សល់​ទុក​របស់​ព្រះករុណាសម្តេច​ព្រះមហាវីរក្សត្រ សម្តេចព្រះនរោត្តម សីហនុ ដែល​សម្តេច ហ៊ុន សែន ថា ព្រះអង្គ​បាន​គិតគូ​ជាមុន នូវ​ការផ្ទេ​រការ​គ្រង​រាជសម្បត្តិ ឲ្យ​ព្រះរាជ បុត្រ សម្តេចព្រះ​បរមនាថ នរោត្តម សីហ​មុនី កាលពី​ថ្ងៃ​ទី​២៩ ខែតុលា ឆ្នាំ​២០០៤ មុន​ព្រះអង្គ  ( សម្តេចព្រះ នរោត្តម សីហនុ ) សោយ​ទិវង្គត​។​

សម្តេចនាយក​រដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន បាន​មានប្រសាសន៍ថា ព្រះរាជ​តំរិះ​គិតគូ​របស់​ព្រះមហា វីរក្សត្រ ​ដូច្នេះ នាំ​ឲ្យ​កម្ពុជា សព្វថ្ងៃជៀសផុត​ពី​វិបត្តិ​រាជបល្ល័ង្គ​។ ផ្ទុយទៅវិញ បើសិនជា​មិន​បាន​ រៀបចំ​ទុកជា​មុន​ទេ នោះ​នៅពេល​សព្វថ្ងៃនេះ នៅ​ពេល​ព្រះករុណា​សោយ​ព្រះ​ទិវង្គត នឹង​នាំឲ្យ​មាន​ការលំបាក ដោយ​ត្រូវ​រវល់​រៀបចំ​ព្រះរាជ​ពិធី​បុណ្យសព និង​កោះប្រជុំ​រដ្ឋសភា អនុម័ត​ច្បាប់​ក្រុមប្រឹក្សារាជសម្បត្តិ ព្រមទាំង​ត្រូវ​ប្រជុំ​ក្រុមប្រឹក្សារាជសម្បត្តិ ដើម្បី​ជ្រើសតាំងព្រះ មហាក្សត្រ ក្នុង​រយៈពេល ១ សប្តាហ៍ តាម​ច្បាប់​កំណត់ ជាមិនខាន​៕​


សម្តេច ហ៊ុន សែន ចំណាយ​ពេល​ជាង ១ ម៉ោង លើកឡើងជុំវិញការយាង​ចូល​ព្រះ​ទិវង្គត របស់​សម្តេច​ព្រះមហាវីរក្សត្រ​


ភ្នំពេញ: ក្នុង​ពិធី​ចែក​ប័ណ្ណកម្មសិទ្ធិ​ដីធ្លី ដល់​ប្រជាពលរដ្ឋ នៅ​ខេត្ត​កំពង់ឆ្នាំង នា​ព្រឹក​ថ្ងៃ​សៅរ៍ ទី​២៧ ខែតុលា ឆ្នាំ​២០១២ សម្តេចនាយក​រដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន បាន​ចំណាយពេល​ជាង ១ ម៉ោង ក្នុង​បទ​អត្ថាធិប្បាយ​របស់​សម្តេច ទៅកាន់​ប្រជាពលរដ្ឋ ដោយ​សម្តេច បានលើកឡើង​ជុំវិញ​ការយាង​ចូល​ព្រះ​ទិវង្គត​របស់​សម្តេច​ព្រះមហាវីរក្សត្រ សម្តេចព្រះ នរោត្តម សីហនុ កាលពី​ថ្ងៃ​ទី​១៥ ខែតុលា ឆ្នាំ​២០១២​។​

ផ្តើម​ដំបូង សម្តេចនាយក​រដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន បាន​អរគុណ​ដល់​អាជ្ញាធរ​គ្រប់​លំដាប់ថ្នាក់ ដែល​បាន​ចូលរួម​ការពារ​សន្តិសុខ និង​សុវត្ថិភាព នៅ​ទូទាំង​ប្រទេស ក្នុងពេល​កាន់​ព្រះ​មរណទុក្ខ​ផ្លូវការ​រយៈពេល ៧ ថ្ងៃ ក្នុង​ដំណាក់កាល​ទី​១​។​

​សម្តេចនាយក​រដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន ក៏បាន​លើកឡើង​ពី​ការចូលរួម​ព្រះរាជ​ពិធី​កាន់​មរណទុក្ខ ដែល​មហាជន​ទាំងអស់ គ្រប់​និន្នាការ បាន​ចូលរួម ហើយ​មាន​ទ្រង់ទ្រាយ​ធំ​លើស​ពិធីបុណ្យ​ជាតិ​ណាៗ​ទាំងអស់​។ សម្តេចនាយក​រដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន បាន​កោតសរសើរ​ថា ចលនា​មហា ជន​នេះ សម្តែង​ពី​មោទនភាព​ជាតិ​ខ្មែរ និង​ការឯកភាព​ជាតិ ដូច​ព្រះ​កិត្តិនាម​របស់​សម្តេច​ព្រះ មហាវីរក្សត្រ សម្តេចព្រះ នរោត្តម សីហនុ ដែល​ជា​ព្រះបិតា​ឯករាជ្យ​ជាតិ បូរណភាព​ទឹកដី​។

សម្តេចនាយក​ រដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន ក៏​បាន​គូសបញ្ជាក់ថា "​ខ្ញុំ​អាច​និយាយថា យើង​សោកស្តាយ តែ​យើង​ក៏​មាន​មោទនភាព​ជាតិ ដែល​នៅពេលនេះ គឺ​យើង​ឃើញ​គ្រប់​ស្រទាប់វណ្ណៈ គ្រប់​វ័យ គ្រប់​និន្នាការ​នយោបាយ គ្រប់​សាសនា គឺ​បាន​ចូលរួម​កាន់​ព្រះ​មរណទុក្ខ និង​គោរព​ព្រះ​វិញ្ញាណ ក្ខន្ធ​សម្តេច​ព្រះមហាវីរក្សត្រ សម្តេចព្រះ នរោត្តម សីហនុ​។ ការចូលរួម​របស់​ប្រជា ពល រដ្ឋ នៅ​ទូទាំង​ប្រទេស ក៏​បង្ហាញ​ពី​ចិត្តសប្បុរស ដោយ​ប្រជាពលរដ្ឋ ចេះ​ចែករំលែក ដូចជា នៅ​មុខ​ព្រះបរមរាជវាំង មាន​ការចែករំលែក​ទឹកបរិសុទ្ធ បាយ ហើយ​មាន​ក្រុមយុវជន ដើរ​រើស និង​បោស​សំរាម ជាដើម​"​។​

​សូម​រម្លឹកថា គ្រាន់តែ​ទទួលបាន​ដំណឹង នៃ​ការយាង​ចូល​ព្រះ​ទិវង្គត​ភ្លាម សម្តេចនាយក​រដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន បាន​ដង្ហែ​ព្រះមហាក្សត្រ សម្តេចព្រះ​បរមនាថ នរោត្តម សីហ​មុនី ចាក​ចេញពី​រាជ ធានី​ភ្នំពេញ ទៅ​កាន់​ទីក្រុង​ប៉េកាំង ប្រទេស​ចិន​។ សម្តេចនាយក​រដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន ក៏​បាន​អមដំណើរ​ដង្ហែ​ព្រះ​បរមសព​សម្តេច​ព្រះ​មហា​វីរក្សត្រ ពី​ទីក្រុង​ប៉េកាំង ប្រទេស​ចិន មកកាន់​ព្រះបរមរាជវាំង នៅ​រាជធានី​ភ្នំពេញ​។​

​ចំពោះ​ព្រះ​បរមសព​សម្តេច​ព្រះ​មហា​វីរក្សត្រ នៅ​ទីក្រុង​ប៉េកាំង មុន​នឹង​ដង្ហែ​តាម​យន្តហោះ​ពិសេស​របស់​ចិន មក​កាន់​រាជធានី​ភ្នំពេញ សម្តេចនាយក​រដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន បាន​សច្ចា​ដោយ​សំឡេង​ខ្សឹកខ្សួ​រថា សម្តេច​នឹង​ការពារ​រាជបល្ល័ង្គ ការពារ​សម្តេចម៉ែ និង​ព្រះមហាក្សត្រ​។​

​ក្នុង​ពិធី​សំណេះសំណាល និង​ចែក​ប័ណ្ណកម្មសិទ្ធិ​ដីធ្លី​ដល់​ប្រជាពលរដ្ឋ​នៅ​ឃុំ​ក្រាំង​លាវ ស្រុក​រលាប្អៀរ ខេត្ត​កំពង់ឆ្នាំង នា​ព្រឹក​មិញ សម្តេចនាយក​រដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន ក៏​បាន​ប្រកាស​ពី​គម្រោង​សាងសង់​ព្រលាន​យន្តហោះ​ថ្មី នៅក្នុង​ខេត្ត​កំពង់ឆ្នាំង ដែល​ជា​អតីត​ព្រលានយន្ត ហោះ ក្នុង​សម័យ​សង្គម ដើម្បី​ជំនួស​ព្រលានយន្តហោះ​អន្តរជាតិ​ភ្នំពេញ ផងដែរ​។​

​សម្តេចនាយក ​រដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន ក៏​បាន​ប្រកាស​ព្រមាន​ចាត់វិធានការ​តាម​ផ្លូវច្បាប់ ចំពោះ​ជន​ណា ដែល​បាន​យក​ឈ្មោះ​របស់​សម្តេច និង​លោកជំទាវ ដើម្បី​ចាប់​យក​ដី ពិសេស​ករណី​ដី​នៅ​ខេត្ត​កំពង់ធំ ដែលថា យក​ដើម្បី​ធ្វើ​ជា​ទីស្នាក់ការ កាកបាទ​ក្រហម កម្ពុជា​។​

​ប័ណ្ណកម្មសិទ្ធិ ដែល​ត្រូវ​ចែក​ជូន​នៅ​ឃុំ​កំពង់លាវ ស្រុក​រលាប្អៀ ខេត្ត​កំពង់ឆ្នាំង ដែល​ស្ថិត​នៅ​ម្តុំ​អតីត​ព្រលានយន្តហោះ ខេត្ត​កំពង់ឆ្នាំង នា​ព្រឹក​នេះ មាន​ចំនួន ៧៣០ ក្បាលដី ស្មើនឹង ៣៦៩ ហិកតា និង​មាន​ប្រជាពលរដ្ឋ ២៩៧ គ្រួសារ​៕​

សន្ធិសញ្ញា និងច្បាប់នានាទាក់ទងនឹងប្រាសាទព្រះវិហារ






ការពិនិត្យ​ករណី​ប្រាសាទ​ព្រះវិហារ តំរូវ​ឲ្យ​ពោល​ដល់​សន្ធិសញ្ញា​ទាំងឡាយ​រវាង​បារាំង​-​សៀម​ដែលមាន​តៗ​មក​។​

​ប្រការ​សំខាន់​មួយ​ដែល​ត្រូវ​រំលឹក​ដល់​គឺ ពី​ឆ្នាំ ១៨៦៣ រហូតដល់​ឆ្នាំ ១៩៥៣ ប្រទេស​កម្ពុជា ជា​ប្រទេស​ស្ថិតក្រោម​អាណាព្យាបាល​បារាំង​ (​ក្រោយ​មក​ជា​អាណានិគម​) ក្នុង​ដែនដី​ឥណ្ឌូចិន​បារាំង ដែល​មាន​ហ្គូ​វែ​នើ ហ្សេ​ណេ​រ៉ាល​ (Gouverneur General = ​អគ្គទេសាភិបាល​) អាស្រ័យ​នៅ​ក្រុង​ហាណូយ​ជា​ប្រមុខ ។ តាម​របៀប​គ្រប់គ្រង​នៃ​ប្រ​​ទេស​អាណាព្យាបាល នយោបាយ​ក្រៅប្រទេស នៃ​ប្រទេស​កម្ពុជា​ត្រូវ​ប្រគល់​ទៅ​ឲ្យ​ប្រទេស​បារាំង​ចាត់ចែង​យោងតាម​ សន្ធិសញ្ញា​អាណា​ព្យាបាល​បារាំង​-​ខ្មែរ ថ្ងៃទី​១១ ខែ​សីហា ឆ្នាំ​១៨៦៣ ។​
​ដូច្នេះ​បារាំង​មាន​កាតព្វកិច្ច​ទាក់ទង​ជាមួយ​ប្រ​ទេស​សៀម (​ប្រទេស​ថៃ​សព្វថ្ងៃ​) ជា​ប្រទេស​មាន​​ព្រំប្រទល់​ ​ដែន​ជាប់គ្នា នឹង​ដែន​ដី​ឥណ្ឌូចិន​របស់​បារាំង ដែល​មាន​ប្រទេស​កម្ពុជា​នៅក្នុង​នោះ​ដែរ ។ ​នៅក្នុង​ការទាក់ទង​នោះ បារាំង​-​សៀម​បាន​បង្កើតឲ្យមាន​សន្ធិសញ្ញា​, អនុសញ្ញា​, និង​កិច្ចព្រមព្រៀង​មួយចំនួន​តាម​ច្បាប់​អន្តរជាតិ​ ។​
១. សិន្ធិសញ្ញា​ចុះ​ថ្ងៃ​ទី ១៥ សីហា ១៨៥៦
​ ​(​សន្ធិសញ្ញា​ខាង​ពាណិជ្ជកម្ម រវាង​​ប្រទេស​​បារាំង​នឹង​ប្រទេស​សៀម​) ។​
២. សន្ធិសញ្ញា​ចុះ​ថ្ងៃទី ១៥ កក្កដា ១៨៦៧
​ប្រទេស​សៀម​ទទួលស្គាល់​អាណា​ព្យាបាល​បារាំង​លើ​ប្រទេស​កម្ពុជា ។​
​ប្រទេស​បារាំង​ព្រម​ប្រគល់​ខេត្ត​ទាំង​ពីរ គឺ​បាត់ដំបង នឹង​សៀមរាប​ឲ្យទៅ​ប្រទេ​សសៀម ។​
​ខ្លឹមសារ​សំខាន់​នៃ​សន្ធិសញ្ញា​រួមមាន​៖
​​មាត្រា ១៖ ព្រះរាជា​សៀម​ទទួលស្គាល់​ជា​ឱឡារិក នូវ​របប​អាណាព្យាបាល​របស់​ព្រះ​ចៅ​អធិរាជ​បារាំង​លើ​ប្រទេស​កម្ពុជា​។​
មាត្រា ២៖ សន្ធិសញ្ញា​ដែល​ត្រូវបាន​ចុះហត្ថលេខា នៅ​ខែ​ធ្នូ ១៨៦៣ រវាង​ព្រះរាជាណាចក្រ​សៀម និង ព្រះរាជាណាចក្រ​កម្ពុជា ត្រូវ​ប្រកាស​ជា​មោឃៈ​ដោយ​រដ្ឋាភិបាល​សៀម​មិន​អាច​លើកយក​មក​សំអាង នៅពេល​អនាគត ក្នុង​កាលៈទេសៈ​ណា​ក៏​ដោយ​។​
​​មាត្រា ៣៖ ព្រះរាជា​សៀម​លែង​ទទួល​រាល់​សួយ​សា​អាករ វត្ថុ​អនុស្សាវរីយ៍ ឬ​សញ្ញា​ផ្សេងទៀត នៃ​ភាព​ជា​ចំណុះ ពី​សំណាក់​ប្រទេស​កម្ពុជា សម្រាប់​ព្រះអង្គ ឬ​អ្នក​ស្នងរាជ្យ​នានា​របស់​ព្រះអង្គ​។ ចំណែក​ព្រះ​ចៅ​អធិរាជ​បារាំង​វិញ​សន្យាថា​នឹង​មិន​ដណ្តើម​យក​រាជាណាចក្រ​នេះ ទៅ​បញ្ចូល​ក្នុង​ទឹកដី​ជា​កម្មសិទ្ធិ​របស់​ខ្លួន ​នៅ​កូសាំងស៊ីន​ឡើយ​។​
មាត្រា ៤៖ ខេត្ត​បាត់ដំបង (​ណា​ក្លាវ​) និង​អង្គរ (​សៀមរាប​) នឹង​ស្ថិត​នៅក្នុង​រាជាណាចក្រ​សៀម​។ ព្រំប្រទល់​នៃ​ខេត្ត​នេះ ​ ​និង​ខេត្ត​ផ្សេងៗ​ទៀត​នៅ​ជាប់​អាណាខេត្ត​សៀម ដែល​សព្វថ្ងៃនេះ​មាន​ការទទួលស្គាល់​ទៅវិញទៅមក​នោះ នឹង​ត្រូវ​កំណត់​ដោយ​បង្គោល​ព្រំដែន ឬ ​ដោយ​សញ្ញា​ផ្សេងៗ​ទៀត នៅ​ពេល​ឆាប់ៗ ដោយ​គណៈកម្មការ​មួយ​មាន​សមាសភាព នាយទាហាន​សៀម និង​ខ្មែរ ដោយ​មាន​វត្តមាន ​និង​ជំនួយ​ពី​នាយទាហាន​បារាំង ដែល​ចាត់តាំង​ដោយ​ទេសាភិបាល​កូសាំងស៊ីន​។​នៅពេលណា​ដែល​មាន​ការកំណត់​ព្រំដែន ​រួចហើយនោះ ​ផែនទី​ជាក់លាក់​មួយ​នឹង​ត្រូវ​គូរ​ដោយ​នាយទាហាន​បារាំង​។​
៣. សន្ធិសញ្ញា​ចុះ​ថ្ងៃទី ៣ តុលា ១៨៩៣
​ប្រទេស​សៀម​ឈប់​កួច​កាន់​ប្រាថ្នា ចង់បាន​ទី​ដី​ទាំងអស់ ដែល​ស្ថិត​លើ​ត្រើយ​ខាងឆ្វេង នៃ​ទន្លេ​មេគង្គ និង​លើ​ ​កោះ​ទាំងឡាយ​នៃ​ទន្លេ​នោះ ។ ប្រទេស​សៀម​សន្យា​មិន​ដាក់​កងកំលាំង​ទ័ព​អ្វីមួយ នៅក្នុង​ខេត្ត​បាត់ដំបង និង​ខេត្ត​សៀមរាប​ ​ឡើយ ។​
​៤. អនុសញ្ញា​ចុះ​ថ្ងៃទី ១៣ កុម្ភៈ ១៩០៤
នេះ​ជា​អត្ថបទ​ប្រកប​ដោយ​សារៈ ។ អត្ថបទ​នេះ​មាន​វត្ថុបំណង​ជាអាទិ៍ ដើម្បី​បញ្ជាក់​នូវ​បន្ទាត់ ដ៏​ត្រឹមត្រូវ​ពិត​ ​ប្រាកដ​នៃ​ព្រំប្រទល់​ដែន រវាង​ប្រទេស​សៀម នឹង​ប្រទេស​កម្ពុជា​។ តាម​អនុសញ្ញា​នេះ សៀម​ត្រូវប្រគល់​ខេត្ត​ម្លូព្រៃ និង ទន្លេរ​ពៅ ដែល​ស្ថិតនៅ​ត្រើយ​ខាងលិច នៃ​ទន្លេ​មេគង្គ មក​ឱ្យ​កម្ពុជា​វិញ ហើយ​ដែល​មាន​ប្រាសាទ​ព្រះវិហារ នៅក្នុង​នោះ​។​
​ប្រការ​ទី ១ នៃ​អនុសញ្ញា​នេះ​ជា​កម្មវត្ថុ​ពិសេស ។​
-​ប្រការ​ទី ១ ៖ ព្រំប្រទល់​ដែន រវាង​ប្រទេស​សៀម នឹង​ប្រទេស​កម្ពុជា ប្រព្រឹត្តទៅ​តាម​ត្រើយ​ខាងឆ្វេង នៃ​ទន្លេ​ ​ ​ ​សាប ពី​មាត់ពាម​ស្ទឹង​រលួស​ទៅ ព្រំប្រទល់​ដែន​នេះ​ប្រព្រឹត្ត​ទៅ​ស្របគ្នា​នឹង​ចំណុច​ខាងលើ ទៅ​ទិស​ខាងកើត​រហូតដល់​ ​ ​ ​ស្ទឹង​ព្រែក​កំពង់ចាម រួច​ងាក​ទៅ​ខាងជើង​ប៉ះ​នឹង​ខ្សែ​វណ្ឌ​ចំណុច​ខាងលើ​ឡើង រហូត​ដល់​ជួរ​ភ្នំ​ដងរែក ។ ពី​ទី​នេះ​ទៅ​ព្រំ​ ​ ​ ​ប្រទល់​ដែន ប្រព្រឹត្ត​តាម​បន្ទាត់​បែងចែក​ទឹក រវាង​ទន្លេ ណាំ​សេន និង​ទន្លេ​មេគង្គ​មួយផ្នែក និង​ទន្លេ ណាំ​មួន​មួយផ្នែក​ ​ ​ ​ហើយ​ទៅ​ភ្ជាប់​និង​ជួរ​ភ្នំ ប៉ាដង់ ដែល​ប្រព្រឹត្ត​ទៅ​តាម​កំពូលភ្នំ​ត្រង់​ទៅ​ទិស ខាងកើត​រហូត​ដល់​ទន្លេមេគង្គ ។ នៅ​ខាង​ ​ ​ ​លើ​ទឹក​នៃ​ចំណុច​នេះ​ទន្លេមេគង្គ​ស្ថិតនៅ​ជា​ព្រំប្រទល់​ដែន នៃ​ព្រះរាជាណាចក្រ​សៀម ដោយ​អនុលោម​តាម​ប្រការ​ទី ១ ​ ​ ​នៃ​សន្ធិសញ្ញា​ចុះ​ថ្ងៃ​ទី ៣ តុលា ១៨៩៣ ។​
​នៅក្នុង​ឆ្នាំ​១៩០៤ នោះ​ផង ដែរ សៀម​ត្រូវប្រគល់​ខេត្ត​ត្រាត ដែល​ជា​ខេត្ត​ខ្មែរ​នៅ​តំបន់​ឆ្នេរសមុទ្រ មក​ឱ្យ​បារាំង​គ្រប់គ្រង​វិញ​។​
​ប្រការ​ផ្សេង​ទៀត​នៃ​សន្ធិសញ្ញា​បានចែង​ថា នឹង​ត្រូវ​កំណត់​ព្រំប្រទល់​ដែន រវាង​ដែនដី​ទាំងឡាយ នៃ​ប្រទេស​ឥណ្ឌូចិន​បារាំង នឹង​ព្រះរាជា​អាណា​ ​ចក្រ​សៀម ។ គណៈកម្មការ​ចំរុះ​ទាំងឡាយ មាន​នាយទាហាន​ជា​សមាជិក ហើយ​ដែល​ប្រទេស​ជាប់​កិច្ចសន្យា​ទាំង​ពីរ​ជា​ ​អ្នក​តែងតាំង ត្រូវ​រៀបចំ​កំណត់​ព្រំដែន​នេះ​...​។​
​៥. សន្ធិសញ្ញា​ចុះ​ថ្ងៃទី ២៣ មិនា ១៩០៧
​សន្ធិសញ្ញា​នេះ (​ដែល​ត្រូវបាន​ចុះហត្ថលេខា នៅ​ទីក្រុង​បាងកក​) តម្រូវ​ឱ្យ​សៀម​ប្រគល់​មក​ឱ្យ​បារាំង នូវ​ទឹកដី​ខេត្ត​បាត់ដំបង​, សៀមរាប និង ស៊ីសុផុន​។ បន្ទាប់មក ខេត្ត​បាត់ដំបង​, សៀមរាប និង ស៊ីសុផុន ត្រូវ​បាន​ថ្វាយ​មក​សម្តេច​ព្រះស៊ីសុវត្ថិ តាម​អនុក្រឹត្យ​របស់​អគ្គទេសាភិបាល​ឥណ្ឌូចិន ចុះ​ថ្ងៃ​ទី ២៣ ធ្នូ ១៩០៧​។​ព្រំប្រទល់​ដែន​ដ៏​ទៀងទាត់ មាន​សំរេច​រួច​ហើយ​ជា​ស្រេច​ក្នុង "ខ" ទាំងឡាយ នៃ​ដែន​ដ៏​ទៀត​ទាត់ ដែល​ដាក់​ជាប់​ជាមួយ​នឹង​សន្ធិសញ្ញា​។ ចំណែក​ប្រទេស​បារាំង ក៏​បាន​ប្រគល់ឲ្យ​ទៅ​សៀម នូវ​ខេត្ត​ដាន​សាយ​ ​និង​ខេត្ត​ក្រា​ត​(​ត្រាត​) ព្រមទាំង​កោះ​ទាំងអស់ ដែល​ស្ថិតនៅ​ជា​ខាងត្បូង​ជ្រោយ​ឡិម​លិង ដោយ​រាប់​ចូល​ទាំង​កោះ​គុត​ផង ។​
​សន្ធិ​ស​ញ្ញ​បាន​ចែង​ថា ការកំណត់​ព្រំដែន​ជាក់លាក់​នៃ​ដែន​ដី​ទាំងឡាយ ដែល​ប្រគល់ឲ្យ​មកនេះ នឹង​ត្រូវ​គណៈ​​កម្ម​ការ​ចំរុះ​ជា​អ្នក​ធ្វើ​ក្នុង​រយៈពេល ៤ ខែ តាម​ការ​សច្ចាប័ន​នៃ​សន្ធិ​ស​ញ្ញ ។​
​ពិធី​ការ​ដែល​ដាក់​ភ្ជាប់​មក​នឹង​សន្ធិសញ្ញា​ បញ្ជាក់​នូវ​ចំណុច​ដ៏​ធំៗ​ទាំងឡាយ នៃ​ការកំណត់​ព្រំប្រទល់​ដែន ដើម្បី​​ឲ្យ​គណៈកម្មកា​រងាយ​នឹង​ធ្វើការ​នោះ ។​
​ខ្លឹមសារ​សំខាន់ៗ​នៃ​សន្ធិ​ស​ញ្ញ​រួមមាន​៖
-​មាត្រា ១៖ រដ្ឋាភិបាល​សៀម​ប្រគល់​ឱ្យ​បារាំង​នូវ​ទឹកដី​បាត់ដំបង សៀមរាប និង​ស៊ីសុផុន ដែល​ព្រំដែន​ត្រូវ​កំណត់​ដោយ ខ​ទី​១ នៃ​ពិធីសារ​ស្តីពី​ការកំណត់​ព្រំដែន ​ដែល​ភ្ជាប់​មក​ជាមួយ​នេះ​។​ ​ ​
-​មាត្រា ២៖ រដ្ឋាភិបាល​បារាំង​ប្រគល់​ឱ្យ​សៀម​នូវ​ទឹកដី​ដាន​សាយ និង​ក្រា​ត (​ត្រាត​) ដែល​ព្រំដែន​ត្រូវ​កំណត់​ដោយ ខ​ទី​១ និង​ទី​២ នៃ​ពិធីសារ​នេះ ​ ​ព្រមទាំង​កោះ​ទាំងអស់​ដែល​ស្ថិតនៅ​ខាងត្បូង ជ្រោយ​ឡិម​លិង រហូត​ទៅ​ដល់​និង​រាប់បញ្ចូល​ទាំង​កោះ​គុត​។​ ​ ​ ​-​មាត្រា ៣៖ ការប្រគល់​ទឹកដី​ទាំងនេះ​នឹង​ប្រព្រឹត្ត​ទៅ​ទាំង​សងខាង ក្នុងអំឡុងពេល​២០​ថ្ងៃ ក្រោយពេល​សន្ធិសញ្ញា​នេះ​នឹង​បាន​ទទួល​សច្ចាប័ន​។
៦. សន្ធិសញ្ញា​ខាង​មិត្តភាព ខាង​ពាណិជ្ជកម្ម និង​ខាង​នាវាចរ ចុះ​ថ្ងៃ​ទី ១៤ កុម្ភៈ ១៩២៥
​សន្ធិសញ្ញា​នេះ​បញ្ជាក់បន្ថែម និង ធានា​ចំពោះ​ព្រំប្រទល់​ដែន ដែល​បាន​ស្ថាបនា​ហើយ​ពេលមុន រវាង​ដែនដី​ ​ប្រទេស​កម្ពុជា នឹង​ប្រទេស​សៀម ដោយ​អនុលោម​តាម​កិច្ចព្រមព្រៀង​ពីមុនមក ហើយ​ដែល​នៅ​ជា​ធរមាន​យ៉ាង​ត្រឹមត្រូវ​ ​នៅឡើយ (​ប្រការ​ទី​២) ។​
​ក្នុង​សន្ធិសញ្ញា​នេះ មានចែង​សេចក្ដី​ថា ការ​ស្មុគស្មាញ​ទាំងឡាយ ដែល​មិន​អាច​ដោះស្រាយបាន តាមផ្លូវ​ទូត​ ​ឬ​តាម​កិច្ចព្រមព្រៀង សំរុះសំរួល​ណាមួយ​នោះ ត្រូវ​ដាក់ជូន​ទៅ​ឲ្យ​អ្នក​អាជ្ញាកណ្ដាល​ម្នាក់ ឬ​ច្រើន​នាក់​ជួយ​វិនិច្ឆ័យ ឬ​បើ​ ​គ្មាន​អ្នក​អាជ្ញាកណ្ដាល​ទេ ត្រូវ​ដាក់​ទៅ​ជូន​ទៅ​សាលា​តុលាការ​អចិន្ត្រៃយ៍​អន្តរជាតិ (​ប្រការ​ទី ២)​។​
ប្រការ​ទី ២៧ នៃ​សន្ធិសញ្ញា​ក៏​មាន​ចែង​សេចក្ដី​ដូច្នេះ​ទៀត​ថា សន្ធិសញ្ញា​នេះ​អាច​លុបចោល​នូវ​សន្ធិសញ្ញា​ដទៃ អនុសញ្ញា និង​ការសំរុះសំរួល​ទាំង​​ឡាយ ដែល​បាន​ធ្វើ​រួចហើយ រវាង​ប្រទេស​បារាំង និង​ប្រទេស​សៀម​, វៀរលែងតែ "​ខ" ទាំងឡាយ​ដែល​ទាក់ទង​ចំពោះ​​សេចក្ដីសំរេច ហើយ​និង​ការកំណត់​ព្រំប្រទល់​ដែន ដែល​មាន​នៅក្នុង​សន្ធិសញ្ញា​ចុះ​ថ្ងៃ​ទី ៣ តុលា ១៨៩៣ ក្នុង​អនុសញ្ញា​ចុះ​​ថ្ងៃទី​១៣​កុម្ភៈ ១៩០៤ និង ចុះ​ថ្ងៃ​ទី​២៣​មីនា ១៩០៧ ហើយ​និង​ពិធីការ​របស់ខ្លួន ដែល​នៅ​ជាប់​ជាមួយ​នោះ​ចេញ ។​
៧. អនុសញ្ញា​ចុះ​ថ្ងៃទី ២៥ សីហា ១៩២៦
អនុសញ្ញា​នេះ សំរេច​ការកំណត់​ព្រំប្រទល់​ដែន​ខាង​ទន្លេមេគង្គ រវាង​ប្រទេស​សៀម​និង​ប្រទេស​ឥណ្ឌូចិន ហើយ​​បង្កើតឲ្យមា​នសហប្រតិបត្តិ​ការមួយ រវាង​ប្រទេស​ទាំង​ពីរ​ខាង​មុខ​ក្រុមព្រះ​នគរបាល និង​ខាង​សន្តិសុខ​នៅ​តាម​ទន្លេ ។​
៨. សន្ធិសញ្ញា​មិត្តភាព ខាង​ពាណិជ្ជកម្ម និង​នាវាចរ​ចុះ​ថ្ងើទី ៧ ធ្នូ ១៩៣៧
​សន្ធិសញ្ញា​នេះ​បញ្ជាក់​បន្ថែម​ជា​ថ្មី លើ​ព្រំប្រទល់​ដែន​ខ្មែរ​-​សៀម ដែល​បាន​កំណត់​ទុក​រួច​ហើយ​ពី​ពេល​មុន​ ​ព្រមទាំង​រក្សា​ទុក​ឲ្យនៅ​ជា​ធរមាន​យ៉ាង​ដាច់ខាត ចំពោះ​ចំណុច​នេះ​នូវ​អនុ​ញ្ញា ១៩០៤ និង​អនុសញ្ញា ១៩០៧ (​ប្រការ​ទី​ ២២) ។​
៩. អនុសញ្ញា​សន្តិភាពរ​វា​ង​ប្រទេស​បារាំង និង​ប្រទេស សៀម (​ថ្ងៃទី ៩ ឧសភា ១៩៤១)
​អនុសញ្ញា​នេះ បាន​ទទួល​ការចុះហត្ថលេខា​នា​ក្រុង​តូ​ក្បូ​តាម​អន្តរាគមន៍ នៃ​ប្រទេស​ជប៉ុន ដែល​បាន​តំរូវឲ្យមាន​ ​យុទ្ធ​សន្តិភាព ដើម្បី​បញ្ឈប់​ការ​ប្រទូស្ត​រាយ ដែល​ប្រទេស​ថៃ​បាន​ប្រព្រឹត្តិ​ប្រឆាំងនឹង​ប្រទេស​កម្ពុជា គឺថា​ប្រឆាំង​នឹង​ប្រ​ ​ទេស​បារាំង​ក្នុង​ខែ វិច្ឆិកា ១៩៤០ ។​
​តាម​អនុសញ្ញា​នេះ រដ្ឋាភិបាល​វី​ស៊ី​របស់​បារាំង ដោយ​មាន​ការបង្ខំ​ពី​ប្រទេស​ជប៉ុន បាន​លះបង់​ចោល​ ​នូវ​ខេត្ត​ខ្មែរ​ភាគ​ខាងលិច គឺ​ខេត្ត​បាត់ដំបង ខេត្តកំពង់ធំ​មួយ​ភាគ ខេត្ត​ស្ទឹងត្រែង និង ខេត្តសៀមរាប ។​
​ហេតុ​ដូច្នេះ​អនុសញ្ញា​នេះ បាន​កែប្រែ​ព្រំប្រទល់​ដែន​រវាង​ឥណ្ឌូចិន និង​ប្រទេស​ថៃ (​ប្រការ ២) ។​
​១០. កិច្ចព្រមព្រៀង​បារាំង -​សៀម ថ្ងៃទី ១៧ វិច្ឆិកា ១៩៤៦ នា​ទីក្រុង វ៉ាស៊ីនតោន​
​កិច្ចព្រមព្រៀង​នេះ​បានចាត់ទុក​អនុសញ្ញា​ចុះ​ថ្ងៃ​ ទី ៩ ឧសភា ១៩៤១ ជា​មោឃៈ ហើយ​ស្ថាបនា​ជា​ថ្មី​ឡើងវិញ នូវ​ច្បាប់​ចាស់​ដែល​កើត​មាន​មុន​អនុសញ្ញា​នេះ (​ប្រការ ២) ។​តាម​ន័យ​នេះ តម្រូវ​ឱ្យ​រក្សា​ស្ថានភាព​ព្រំដែន ដូច​មុន​ឆ្នាំ​១៩៤១, ដូច្នេះ ថៃ​ត្រូវ​ប្រគល់​ទឹកដី​ខ្មែរ ដែល​បាន​កាន់កាប់​ចាប់ពី​ឆ្នាំ​១៩៤១ ដល់​ឆ្នាំ​១៩៤៦​នោះ មក​ឱ្យ​ខ្មែរ​វិញ​។​
​ប្រការ ២ នៃ​កិច្ចព្រមព្រៀង​នេះ​បញ្ជាក់ថា ...​ដែនដី​ឥណ្ឌូចិន​ជា​កម្មវត្ថុ​នៃ​អនុសញ្ញា​នេះ ត្រូវ​ផ្ទេរ​មកឲ្យ​រាជការ​បារាំង ។​
​កិច្ចព្រមព្រៀង​បញ្ជាក់ថា កិច្ច​ប្រាស្រ័យ​ទាក់ទង​ខាង​ការទូត​បាន​ត្រូវ​ស្ថាបនា​ឡើង​វិញ ហើយ​ការទាក់ទង​រវាង​ប្រទេស​ ​បារាំង និង ប្រទេស​សៀម ក៏​ត្រូវ​មាន​ជា​ថ្មី​ឡើងវិញ​តាម​សន្ធិសញ្ញា​ចុះ​ថ្ងៃទី ៧ ធ្នូ ១៩៣៧ ។
​កិច្ចព្រមព្រៀង​បាន​បញ្ជាក់​ម្យ៉ាងទៀត​ថា ខាងក្រោយ​ការផ្ទេរ​ទឹកដី ដែល​គេ​បាន​ប្រគល់​ឲ្យ ក្នុង​ពេល​មុន​ម្ដង​ហើយ​នោះ មាន​គណៈកម្មការ​បង្រួប​ ​បង្រួម​មួយ​បាន​ទទួលភារៈ​ពិនិត្យ​គ្រឿងសំអាង ខាង​ជាតិពន្ធុ ខាង​ភូមិសាស្ត្រ និង​ខាង​សេដ្ឋកិច្ច​នៃ​គូវិវាទ ដើម្បី​រើ​ពិនិត្យ​ជា​ថ្មី​ ​ឬ​បញ្ជាក់​បន្ថែម​នូវ "​ខ" ទាំងឡាយ​នៃ​សន្ធិសញ្ញា​ចុះ​ថ្ងៃទី ១ តុលា ១៨៩៣, នៃ​អនុសញ្ញា​ចុះ​ថ្ងៃ​ទី ១៣ កុម្ភៈ ១៩០៤ និង​សន្ធិ​ ​សញ្ញា​ចុះ​ថ្ងៃទី ២៣ មីនា ១៩០៧ ដែល​សន្ធិសញ្ញា​ចុះ​ថ្ងៃទី ៧ ធ្នូ ១៩៣៧ (​ប្រការ ៣) បាន​រក្សា​ទុក​ឲ្យនៅ​ជា​ធរមាន ។​ ​គណៈកម្មការ​នេះ បាន​រួម​ប្រជុំ​គ្នា​នៅ​ឆ្នាំ ១៩៤៧ ។ ក្រោយ​ការពិនិត្យ​បញ្ហា​ដ៏​សព្វគ្រប់ គណៈកម្មការ​បាន​សំរេច​ចិត្ត​ថា​ ​មិន​ចាំបាច់​ពិនិត្យ​ព្រំប្រទល់​ដែន ជា​ថ្មី​ឡើងវិញ​ឡើយ ។ គណៈកម្មការ​មាន ជាពិសេស​នូវ​អ្នកតំណាង​ខ្មែរ ថៃ និង​បារាំង​ ​ជា​សមាជិក ។​
​ដូច្នេះ ចាប់ពី​ឆ្នាំ​១៩៤៦ បញ្ហា​ទឹកដី​កម្ពុជា​នៅ​ភូមិភាគ​ពាយ័ព្យ​ត្រូវបាន​បញ្ចប់​។ ប៉ុន្តែ បញ្ហា​ប្រាសាទ​ព្រះ​វិហារ​នៅតែ​ចោទ​ឡើង​ជា​បន្ត​មក​ទៀត​ដោយសារ​ប្រទេស​ថៃ​មិន​ អនុវត្ត​តាម​កិច្ចព្រមព្រៀង​ក្រុង​វ៉ាស៊ិងតោន នៅ ឆ្នាំ​១៩៤៦​។​
១១-​សាលក្រម​តុលាការ​យុត្តិធ៌ម​អង្តរជាតិ​ថ្ងៃ​ទី ១៥ មិថុនា ១៩៦២
​សវនាការ​ជា​ចុងក្រោយ​របស់​តុលាការ​បាន​សម្រេច​ឱ្យ​ កម្ពុជា​ទទួល​ជ័យជំនះ​ក្នុង​រឿងក្តី​ប្រាសាទ​ព្រះវិហារ​។ ដំបូង​ប្រទេស​ថៃ​បាន​បដិសេធ ចំពោះ​សាលក្រម​របស់​តុលាការ​ក្រុងឡាអេ​នេះ ។ ប៉ុន្តែ​នៅ​ទីបញ្ចប់ គឺ​នៅ ថ្ងៃទី ២១ មិថុនា ១៩៦២ លោក​សេនាប្រមុខ សារិត ថា​ណារ៉ាត​(Sarit Thanarat)​នាយករដ្ឋមន្ត្រី​ថៃ​បាន​ថ្លែងថា​ប្រទេស​របស់​លោក​លំឱនកាយ​ ចំពោះមុខ​សេចក្តីសំរេច​របស់​តុលាការ​អន្តជាតិ ដើម្បី​គោរព​កិច្ចសន្យា​របស់​ខ្លួន​ចំពោះ​ធម្មនុញ្ញ​សហប្រជាជាតិ​។​
១២-​អនុស្សរណៈ​នៃ​ការយោគយល់ រវាង​រដ្ឋាភិបាល​នៃ​រាជាណាចក្រ​កម្ពុជា និង​រដ្ឋាភិបាល​នៃ​រាជាណាចក្រ​ថៃ ស្តី​ពី​ការអង្កេត និង​ការកំណត់​ព្រំដែន​គោក ចុះ​ថ្ងៃ​ទី​១៤ មិថុនា ឆ្នាំ​២០០០ នៅ​ភ្នំពេញ​។​
អនុស្សរណៈ​នៃ​ការយោគយល់​ចែងថា​៖
"អនុស្សរណៈ​នៃ​ការយោគយល់ ស្តី​ពី​ការអង្កេត និង​ការកំណត់​ព្រំដែន​គោក ឈាន​ទៅ​ធ្វើ​ការអង្កេត និង​កំណត់​ព្រំដែន​គោក រវាង​ប្រទេស​ទាំង​ពីរ ហើយ​នឹង​ត្រូវ​ធ្វើ​រួមគ្នា លើ​មូលដ្ឋាន​នៃ​អនុសញ្ញា​បារាំង​-​សៀម​ឆ្នាំ​១៩០៤ និង​សន្ធិសញ្ញា​ឆ្នាំ ១៩០៧ និង​ពិធីសារ​ជា​ឧបសម្ព័ន្ធ​នៃ​កិច្ចព្រមព្រៀង​ទាំងនេះ និង ផែនទី​របស់​គណៈកម្មកា​រ​កំណត់​ព្រំដែន​បារាំង​-​សៀម"។​